Football Social Network

Orły Michniewicza bez fajerwerków, ale zwycięzcy. Chile zawiesiło wysoko poprzeczkę reprezentacji Polski dominując w kwestii posiadania piłki. Biało- czerwoni przez większość meczu zmuszeni byli biegać za niezmordowanym przeciwnikiem, by po odzyskaniu futbolówki ganiać za nią ponownie z powodu braku dokładności. Polska ewidentnie miała problem z utrzymaniem się przy piłce. Problemem było również znalezienie sposobu na rozegranie akcji zaczepnych. Głównie obrońcy szukali długich piłek z ominięciem pomocy. Czasami udało się zagrozić, częściej jednak kontry nie wychodziły. Do stylu gry zatem można się bez problemu przyczepiać. Drużyna grała topornie i brzydko. Na pocieszenie prócz samego wyniku niech będzie fakt, że selekcjoner nie wystawił wszystkiego co ma najlepsze.

Można zakładać, że z Mattym Cashem, Piotrem Zielińskim czy Robertem Lewandowskim oraz Nicolą Zalewskim gra będzie wyglądała nieco lepiej. Nie można jednak uznać, że wszyscy grali źle i wszystko było do niczego. Łukasz Skorupski pokazał, że można na niego spokojnie postawić. Kawał dobrej roboty wykonał Jakub Kiwior wraz Janem Bednarkiem. Nie wyobrażam sobie defensywy bez Bartosza Bereszyńskiego, który daje mnóstwo jakości tak w tyłach jak i w przodzie. Przekonał mnie do siebie dzisiejszym meczem w końcu Szymon Żurakowski, który nabiegał się za dwóch. Myślę, że gdyby mógł tak skupić się bardziej na pracy w tyłach byłoby to z korzyścią dla reprezentacji. Przemysław Frankowski był osamotniony, ale wyróżniał się na plus. Miło się oglądało również Arkadiusza Milika.

Na tydzień przed pierwszym meczem z Meksykiem wciąż jest dużo niewiadomych. To doskonały czas na poprawienie kilku elementów. Rozumiem, że selekcjoner nie ma wiele czasu na to, by zmienić styl o 180 stopni, niemniej stałe fragmenty gry oraz wyprowadzanie piłki to fundament, który musi być stabilny. Jaki bym skład wybrał ja na Meksyk?

Co do bramki, to dla mnie Łukasz Skorupski. Wojciech Szczęsny jest zbyt elektrycznym zawodnikiem i obawiałbym się, że może zawalić mecz. W obronie postawiłbym na trzech stoperów oraz wahadłowych. Wspomniany Kiwior wraz z Bednarkiem nieźle wyglądają, a doświadczony Kamil Glik też by bardzo pomógł. Na bokach Cash i Bereszyński, bo chyba tylko oni zapewnia odpowiednią jakość w tych strefach. Największy problem jest ze środkiem pola. Tu panuje straszna nędza i chyba najszybciej widziałbym Żurkowskiego. Z kolei na flankach z jednej ustawiłbym Frankowskiego, natomiast z drugiej Zalewskiego. Na obecną chwilę ci skrzydłowi są najlepsi w kadrze, a pracowity Żurkowski mógłby dobrze się w to trio wkomponować, tym bardziej, że w tyłach miałby aż trzech stoperów. I co z przodem? Nie ma wyjścia i chyba wypadałoby za Lewandowskim ustawić Zielińskiego, który mógłby rozruszać ten ofensywę.